Po co wykonuje się badania przesiewowe w kierunku nietolerancji pokarmowej? To badanie diagnostyczne mające potwierdzić lub wykluczyć nietolerancję pokarmową na określone produkty. Wykrywa swoiste przeciwciała w klasie IgG skierowane na konkretne produkty. Badanie wykonuje się w przypadku podejrzenia alergii pokarmowej. Poziom przeciwciał bada się na produkty takie jak: owies, pszenica, ryż, kukurydza, żyto, pszenica durum, gluten, migdały, orzech brazylijski, orzech nerkowiec, herbata, orzech włoski, mleko krowie, pełne jajo, kurczak, jagnięcina, wołowina, wieprzowina, plamiak, dorsz, płastuga, łosoś, pstrąg, tuńczyk, krewetki, homar, krab, małże, brokuły, kapusta, marchew, por, ziemniak, seler, ogórek, papryka, groch, soczewica, fasola, grejpfrut, kantalupa, arbuz, orzeszki ziemne, soja, kakao, jabłko, czarna porzeczka, oliwki, pomarańcza, cytryna, truskawka, pomidor, imbir, czosnek, grzyby, drożdże

Badania immunologiczne po poronieniach pozwalają wykluczyć reakcje odpornościowo-obronne matki jako przyczynę poronienia. Najlepiej je wykonać do ok. 6 tygodni po poronieniu, ponieważ niektóre przeciwciała wykrywane są jedynie w ciąży lub niedługo po poronieniu. Po przekroczeniu tego czasu może dojść do wyciszenia reakcji autoimmunologicznej i wynik nie będzie do końca uznawany jako pewny. Do tych badań zalicza się badanie w kierunku zespołu antyfosfolipidowego, w kierunku obecności przeciwciał przeciwjądrowych ANA, w kierunku obecności przeciwciał przeciw antygenom łożyska, w kierunku obecności przeciwciał powodujących choroby tarczycy (przeciwko tyreoglobulinie, peroksydazie tarczycowej i tyreotropinie TSH). Na wyniki czeka się od 2 do 24 dni, zależy od rodzaju badania.

Co to za badanie panel diagnostyki celiakii? Badanie wykonuje się w przypadku podejrzenia choroby celiakii. Polega na określeniu poziomu przeciwciał IgA (DGP IgA, tTG IgA, całkowite IgA) met. BLOT. Celiakia jest choroba trzewną polegającą na nieprawidłowej reakcji na gluten obecny w ziarnach zbóż. Za wywołanie celiakii (a także alergii na gluten i nietolerancji glutenu) odpowiadają frakcje tego białka, charakterystyczne dla poszczególnych zbóż: gliadyna dla pszenicy, sekalina dla żyta, hordeina dla jęczmienia, awenina dla owsa itd. Test może być wykonany zarówno u dzieci, jak i osób dorosłych, u których wywiad wskazuje na podejrzenie celiakii; u członków rodziny osoby chorej na celiakię; u pacjentów z niedokrwistością (która bywa, ale nie musi być związana z celiakią); u osób z rozpoznaną chorobą autoimmunologiczną; u osób wykazujących nietolerancję pokarmową glutenu, u których nie wykazano obecności przeciwciał IgE specyficznych dla glutenu lub mąki zbóż; u osób z rozpoznaną celiakią w celu monitorowania skuteczności diety eliminacyjnej oraz u osób cierpiących na przewlekłe biegunki, spadek masy ciała, bóle brzucha, huśtawkę nastrojów, niedobory żelaza i witamin. Ilościowy wyniki testu podawany jest oddzielnie dla każdego z przeciwciał.

Topiramat jest lekiem podawanym w terapii napadów padaczkowych u osób dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku powyżej 6 lat oraz w zapobieganiu migrenie u dorosłych po rozważeniu innych metod leczenia. Zwykle nie ma konieczności kontrolowania poziomu topiramatu w osoczu celu w uzyskania skuteczności terapeutycznej. Czasami stężenie leku oznaczane jest przy określaniu interakcji leku z innymi lekami u pacjenta. Na wynik czeka się dość długo, bo nawet do 30 dni.

Morfologia to podstawowe, przesiewowe badanie krwi o zastosowaniu profilaktycznym i diagnostycznym. Polega na jakościowej i ilościowej ocenie składu krwi obwodowej: liczby krwinek czerwonych (erytrocyty), krwinek białych (leukocyty), a także płytek krwi, czyli trombocytów, dzięki czemu pozwala wykryć wiele chorób już we wczesnej fazie ich występowania.

Badanie OB wchodzi w skład podstawowych, przesiewowych badań krwi, rutynowo zlecanych przez lekarzy. Polega na pomiarze szybkości opadania krwinek czerwonych w osoczu krwi w jednostce czasu. Dzięki odczynowi OB można wykryć i monitorować przewlekłe stany zapalne organizmu, które mogą być związane ze zmianami stężenia białek we krwi. Badanie jest przydatne w diagnostyce chorób związanych ze stanem zapalnym, w tym tkanki łącznej i naczyń; w diagnostyce chorób zakaźnych (głównie bakteryjnych), chorób nerek, chorób krwi i chorób nowotworowych, w tym chorób związanych z produkcją nieprawidłowych białek – paraprotein. Jak przygotować do pomiaru OB? Badanie OB powinno być wykonywane na czczo, nie mniej niż 12 godzin od ostatniego posiłku. Zaleca się, aby dzieci i osoby po ukończeniu 60. roku życia na 30 minut przed badaniem wypiły szklankę wody. Do badania nie potrzebujesz skierowania lekarza. Wyniki dostępne są już tego samego dnia, w formie elektronicznej na stronie Diagnostyki. Wystarczy wpisać swój pesel oraz kod z naklejki uzyskanej podczas wizyty w gabinecie zabiegowym. Zapraszamy.

Jaki powinien być poziom płytek krwi? Trombocyty, inaczej płytki krwi, są ważnym elementem składowym ludzkiej krwi, biorą udział w procesie krzepnięcia. Dlatego ich liczba jest badana podczas każdej morfologii. Prawidłowy poziom płytek u człowieka dorosłego wynosi 150 000–400 000/μl. Jaki poziom płytek krwi jest niebezpieczny? Jeśli ich liczba spada poniżej 150 000, mówimy o małopłytkowości. Co to są płytki krwi na cytrynian? W przypadku stwierdzenia małopłytkowości u pacjenta bez cech skazy małopłytkowej należy pobrać krew na inny antykoagulant, w tym wypadku cytrynian sodu. O czym świadczą podwyższone płytki? Podwyższony poziom płytek krwi towarzyszy takim schorzeniom jak: niedokrwistość z niedoboru żelaza, przewlekłe choroby infekcyjne i zapalne, stany po krwotokach, po usunięciu śledziony, przy chorobie alkoholowej, podczas brania niektórych leków. Jak podnieść niski poziom płytek krwi? Sposobem na szybkie zwiększenie liczby płytek krwi jest przetoczenie koncentratu krwinek płytkowych (KKP), inne metody to przyjmowanie sterydów, leków immunosupresyjnych, plazmafereza, czyli wymiana osocza.

Co to jest krew heparynizowana? To krew pobrana do próbki, w której antykoagulantem jest heparyna. Przy próbach, w których antykoagulantem jest heparyna, zmianom ulegają jedynie właściwości wybarwiania się komórek w rozmazie (odcień niebieski). Ocena liczby płytek krwi, czyli trombocytów jest możliwa tylko do 5 godzin po pobraniu krwi, gdyż szybko ulegają one degradacji. Czy heparyna obniża płytki krwi? U pacjentów przyjmujących heparynę może dojść do ciężkiego powikłania, jakim jest małopłytkowość poheparynowa. Jaki poziom płytek krwi jest niebezpieczny? Jeśli ich liczba spada poniżej 150 000, mówimy o małopłytkowości. O czym świadczą podwyższone płytki? Podwyższony poziom płytek krwi towarzyszy takim schorzeniom jak: niedokrwistość z niedoboru żelaza, przewlekłe choroby infekcyjne i zapalne, stany po krwotokach, po usunięciu śledziony, przy chorobie alkoholowej, podczas brania niektórych leków. Jak podnieść niski poziom płytek krwi? Sposobem na szybkie zwiększenie liczby płytek krwi jest przetoczenie koncentratu krwinek płytkowych (KKP), inne metody to przyjmowanie sterydów, leków immunosupresyjnych, plazmafereza, czyli wymiana osocza.

Co to jest rozmaz manualny? Rozmaz krwi jest to szczegółowa ocena liczby i wyglądu komórek krwi — leukocytów, erytrocytów lub płytek krwi. Mikroskopową ocenę rozmazu krwi wykonuje się w przypadku uzyskania nieprawidłowego wyniku morfologii krwi w badaniu automatycznym. Podczas tego badania diagnosta laboratoryjny ręcznie nanosi próbkę krwi na szkiełko, gdzie zostaje ona w odpowiedni sposób wybarwiona. Powstały materiał następnie poddawany jest analizie mikroskopowej. Badanie populacji płytek pozwala na określenie niektórych przyczyn małopłytkowości. Jak się pobiera płytki krwi? Pobiera się je z krwi żylnej, a badaniu mogą być poddane w ciągu 4 godzin od pobrania, gdyż szybko ulegają degradacji. Co to jest liczenie płytek krwi metodą komorową? Uzyskaną od pacjenta krew rozrzedza się, mieszając ze specjalnym płynem, a następnie umieszcza w tzw. komorze Burkera. Następnie diagnosta laboratoryjny liczy wszystkie płytki krwi, które pojawią się w specjalnych kwadratach komory Burkera. Jak się przygotować do liczenia płytek krwi? Tak samo jak do zwykłej morfologii: należy być na czczo, poprzedniego dnia unikać większego wysiłku.

Co to są retikulocyty? Są to czerwone krwinki, które wciąż się rozwijają, powstają w szpiku kostnym, z którego trafiają do krwioobiegu. Dojrzewają do “dorosłej” postaci w szpiku, jeśli pojawią się w krwi w formie niedojrzałej, może świadczyć to o różnych zaburzeniach i chorobach. Co to są retikulocyty badane automatycznie? Podczas badania automatycznego ich poziom we krwi jest mierzony przez automatyczne narzędzia laboratoryjne, a ich wynik podawany jest procentowo w stosunku do liczby całkowitej wszystkich erytrocytów (krwinek czerwonych). Co oznaczają podwyższone retikulocyty? Zwykle za taki stan odpowiada niedokrwistość pokrwotoczna albo hemolityczna, może tez towarzyszyć anemii z niedoboru żelaza, kwasu foliowego lub witaminy B12 oraz po usunięciu śledziony. Ile retikulocytów powinien mieć człowiek? Dorosły powinien ich mieć w przedziale między 20 000 a 100 000/µl. Co oznacza RET w badaniu krwi? Skrót ten oznacza liczbę retikulocytów.

Co to są retikulocyty badane mikroskopowo? Retikulocyty, to pozbawione jądra, niedojrzałe czerwone krwinki, produkowane w szpiku kostnym. Podczas badania mikroskopowego są liczone ręcznie przez diagnostę laboratoryjnego. Określa się ich liczbę przypadającą na 1000 erytrocytów. Co oznacza niski poziom retikulocytów? Przyczyn może być wiele: niedokrwistość aplastyczna, złośliwa, z niedoboru żelaza, kwasu foliowego, niewydolność szpiku, przebytą radioterapię, niedoczynność przedniego płata przysadki, niedoczynność kory nadnerczy, alkoholizm. Co to są retikulocyty RET-HE? To pomiar zawartości hemoglobiny w retikulocytach, jest to jedna z metod diagnozowania niedokrwistości z niedoboru żelaza. Retikulocyty interpretacja wyników. Interpretacją wyniku poziomu retikulocytów powinien zająć się specjalista tzn. hematolog. Wstępną ocenę wyniku może wykonać lekarz pierwszego kontaktu.

Co to jest rozmaz mikroskopowy krwi? To szczegółowe badanie krwi, mające ocenić liczbę i kondycję erytrocytów (czerwonych krwinek), leukocytów (białych krwinek) oraz płytek krwi. Polega na ręcznym naniesieniu krwi na szkiełko, odpowiednim wybarwieniu oraz ocenie jej składników przez laboranta. Diagnosta ocenia wielkość, kształt, barwę i liczbę odpowiednich składników krwi co pozwala na skuteczniejsze wykrycie nieprawidłowości, przyczyn anemii i innych schorzeń. O czym świadczy rozmaz krwi? To badanie ocenia kondycję naszego układu krwiotwórczego. Kiedy wykonuje się rozmaz krwi? Najczęściej lekarz zleca rozmaz w momencie, gdy w podstawowej morfologii ukażą się jakieś nieprawidłowości. Powodem zlecenia rozmazu krwi mogą być np. powiększone węzły chłonne, żółtaczka niewiadomego pochodzenia, utrzymujące się długo infekcje, utrata wagi, częste krwotoki np. z nosa, wysypki skórne, bóle stawów i kości.

Za co odpowiada albumina? Albuminy to białka produkowane przez wątrobę i uwalniane do krwi. Odpowiadają za transport kwasów tłuszczowych, hormonów, aminokwasów, a nawet leków. Prawidłowy poziom albumin skutkuje także brakiem przenikania płynów z naczyń krwionośnych do tkanek co zapobiega powstawaniu obrzęków. Jaki powinien być poziom albuminy? Za normę przyjmujemy wartości między 35-50 g/l. Co oznaczają niskie albuminy? Może to oznaczać wiele schorzeń, np. marskość wątroby, zwiększoną utratę białka w zespole nerczycowym, niedożywienie, zmniejszone wchłanianie składników pokarmowych w chorobach jelit, alhoholizm. Wysoki poziom albumin nie ma większego znaczenia diagnostycznego, ale może wskazywać na odwodnienie, dietę wysokobiałkową lub zażywanie insuliny oraz hormonu wzrostu. Jak uzupełnić albuminy? W przypadku ich niskiego poziomu zaleca się dietę wysokobiałkową, w stanach ostrych można podawać dożylnie syntetyczne roztwory albumin.

Co wykrywa amylaza trzustkowa? To badanie służy do diagnostyki pracy trzustki. Dzięki wynikowi amylazy (AMY) można ocenić jak dany człowiek trawi wielocukry, skrobię i jak pracuje jego układ trawienny. Trzustka wpływa na gospodarkę węglowodanową, proces trawienia i metabolizm. Jeśli ulegnie uszkodzeniu, może dojść do zaburzenia w wydzielaniu insuliny oraz glukagonu - hormonów trzustkowych. Ponieważ objawy uszkodzenia trzustki mogą długo nie występować albo są niespecyficzne, jedynym narzędziem diagnostycznym jest badanie amylazy. Jaki powinien być wynik amylazy? Za normę uznaje się wynik w zakresie 25-125 U/l. U osób w podeszłym wieku normy są 20-160 U/l. O czym świadczy podwyższona amylaza? Jeśli wynik nie przekracza 575 U/l najczęściej mamy do czynienia ze świnką rozwijającą się w organizmie lub kamicą ślinianek, taki poziom amylazy może występować także u narkomanów, alkoholików, podczas radio- i chemioterapii, może świadczyć o chorobach wątroby, zapaleniu nerek oraz nowotworach w jamie brzusznej. Wynik przekraczający 575 U/l to poważne choroby w rodzaju zapalenia otrzewnej, niedrożności jelit. Nerwica a amylaza. Stres powoduje zwiększoną produkcję adrenaliny co z kolei zwiększa produkcję enzymów trawiennych i może doprowadzić do zapalenia trzustki, wrzodów żołądka.

Co to jest amylaza w moczu? Jest to badanie diagnostyczne dotyczące pracy trzustki. Podwyższony poziom amylazy utrzymuje się w moczu dłużej niż we krwi. Może więc służyć do potwierdzenia przebytego zapalenia trzustki, nawet gdy poziom amylazy we krwi nie odbiega od normy. Ile może być amylazy w moczu? Jej właściwy poziom jest w zakresie 10-490 U/l, u dzieci normy są podobne do tych dorosłych. O czym świadczy podwyższona amylaza w moczu? Może to wskazywać na nieprawidłową pracę nerek, chorym pęcherzyku żółciowym, kamicy żółciowej, nowotworach w jamie brzusznej, chorobie ślinianek. Z kolei niska amylaza w moczu może świadczyć o uszkodzeniu trzustki, mukowiscydozie, zawale serca, taki wynik zdarza się także po rozległym oparzeniu oraz rozwijającym się zatruciu ciążowym. Jakie objawy daje stan zapalny trzustki? Są to m.in. przyspieszone bicie serca, napięte i bolesne powłoki brzuszne, gorączka, żółtaczka, nudności i wymioty, ból w nadbrzuszu promieniujący do lędźwi.

Co oznacza ASO? To badanie oznacza poziom antystreptolizyny w organizmie ludzkim, co pozwala na wykrycie zakażenie paciorkowcem grupy A. Badanie wykorzystywane jest także w diagnostyce chorób reumatycznych. Na co badanie ASO? Lekarz wystawia skierowanie na to badanie, kiedy podejrzewa aktualne lub przebyte zakażenie paciorkowcem grupy A, mogą temu towarzyszyć takie objawy jak: wysoka gorączka, ogóle osłabienie, kołatanie serca, obrzęki, krwiomocz, bóle stawów czy wysypka skórna. Jaki jest prawidłowy wynik ASO? Normy dla ASO to od 10 do 200 lU/ml. U dzieci górna granica normy to 330 IU /ml.Im wyższy wynik, tym więcej przeciwciał przeciwko paciorkowcowi posiada pacjent. Jakie leczenie przy podwyższonym ASO? Jeśli łącznie z wysokim wynikiem ASO z krwi występują objawy zakażenia, konieczne jest podanie antybiotyku, przeważnie amoksycykliny.

AST — co to za badanie? AST, czyli aminotransferaza asparaginianowa, jest jednym z enzymów wątrobowych, badanie jej poziomu pozwala na wykrycie chorób wątroby, szczególnie tych, w których umierają komórki - hepatocyty. W przeciwieństwie do ALT, można ją znaleźć w różnych miejscach w ciele ludzkim poza wątrobą np. sercu, mięśniach szkieletowych, nerkach, trzustce, tkankach mózgu i śledzionie, dlatego jest mniej specyficznym badaniem niż ALT. Jaki wynik AST jest niepokojący? Zakres prawidłowego wyniku różni się w zależności od wieku i płci. Dla dorosłych mężczyzn wynosi < 37 U/l, u kobiet < 31 U/l. Podwyższone AST występuje w stanach martwicy wątroby, a także takich chorobach jak: mononukleoza, zawał serca, uraz wątroby. Z kolei niskie AST może wskazywać na wysoki poziom azotu we krwi, występuje u pacjentów długo dializowanych lub wynikać z niedoborów witaminy B6. Jak leczyć wysoki poziom AST? Należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarskich, stosować dietę bogatą w kwas foliowy, rzucić palenie/alkohol oraz zażywać ruchu.

O czym świadczy białko całkowite we krwi? Badanie poziomu białka całkowitego wykonuje się przy zaburzeniach elektrolitowych, odżywiania, chorobach układu pokarmowego i moczowego. We krwi ludzkiej może znajdować się nawet kilkaset różnych białek odpowiedzialnych za transport hormonów, leków i substancji odżywczych. Oznaczenie poziomu białka całkowitego pozwala na ogólną ocenę zdrowia danego człowieka. Ile powinno być białka we krwi? U dorosłego człowieka norma wynosi między 64 a 83 g/l. O czym świadczy podwyższone białko całkowite? Może świadczyć o występowaniu szpiczaka mnogiego, sarkoidozy, przewlekłych zapaleniach wątroby, reumatoidalnym zapaleniu stawów oraz chorobach tropikalnych. Niski poziom białka całkowitego sugeruje takie schorzenia jak: niedożywienie, marskość wątroby, kłębuszkowe zapalenie nerek, niewydolności serca, zapaleniu jelit z utratą białka, wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, niedoczynności tarczycy. Co to jest proteinogram białko całkowite? To badanie pozwala na podział wszystkich białek we krwi na 6 grup i wychwycenie, w których z nich występują zaburzenia.

Co to jest bilirubina bezpośrednia? Inaczej jest to bilirubina związana, badanie jej poziomu pomaga w diagnostyce żółtaczek. Powstaje podczas normalnego rozpadu czerwonych krwinek, przechodzi przez wątrobę, a następnie jest wydalana przez przewód pokarmowy. Jaki poziom bilirubiny jest niepokojący? Normy (poza okresem noworodkowym) wynoszą 3,42-20,6 µmol/l. O czym świadczy podwyższona bilirubina związana? Może świadczyć o takich chorobach jak: gruźlica, nadużywanie alkoholu, marskość wątroby, choroby tarczycy, niewydolność serca, choroby hemolityczne, zespół Gilberta, żółtaczkę u noworodków. Kiedy wykonać badanie bilirubiny całkowitej? Gdy występują następujące objawy: żółtaczka, wirusowe zapalenie wątroby, niedokrwistość hemolityczna, podejrzenie uszkodzenia wątroby przez zatrucie.

Co to jest bilirubina całkowita w badaniu krwi? Jest to badanie laboratoryjne krwi, polegające na zsumowaniu bilirubiny bezpośredniej i pośredniej. Bilirubina całkowita to połączenie bilirubiny bezpośredniej i pośredniej. Jest to żółty barwnik, który jest produktem rozpadu krwinek czerwonych, a dokładnie hemu, będącego składnikiem hemoglobiny. Bilirubina całkowita norma. Za prawidłowy poziom bilirubiny u człowieka dorosłego uznaje się wynik < 1.10 mg/dl. Co oznacza wysoki poziom bilirubiny całkowitej? Zwykle oznacza to uszkodzenie wątroby lub trzustki, kamienie żółciowe, zatrucie grzybami, lekami, narkotykami, Zespół Gilberta. Niska bilirubina całkowita nie ma znaczenia klinicznego i pojawia się rzadko, może występować podczas sarkoidozy. Wysoka bilirubina jak obniżyć? Lekiem na wysoką bilirubinę jest zmiana diety, posiłki o stałych porach, aktywność fizyczna, spożywanie ostropestu, magnezu i witamin z grupy B.

Co to jest cholesterol całkowity? To badanie przesiewowe cholesterolu, pomocne w diagnozowaniu miażdżycy, chorób układu sercowo-naczyniowego oraz ryzyka hipercholesterolemii. Cholesterol jest to substancja tłuszczowa obecna we wszystkich komórkach oraz krwi. Jest składnikiem błon komórkowych, niektórych hormonów, witaminy D oraz kwasów żółciowych. Jest niezbędny dla zdrowia, ale jego nadmiar grozi miażdżycą i jej powikłaniami (zawałem serca, chorobą wieńcową, udarem mózgu). Cholesterol całkowity obejmuje trzy frakcje: lipoproteinę niskiej gęstości, LDL, lipoproteinę wysokiej gęstości, HDL oraz łącznie, lipoproteinę bardzo małej gęstości, VLDL i lipoproteinę o pośredniej gęstości, IDL). Jaki poziom cholesterolu jest groźny? Za niebezpieczny uznaje się poziom cholesterolu całkowitego powyżej 240 mg/dl. Cholesterol całkowity norma. Za normę uważamy wynik do 200 mg/dl, optymalny wynik cholesterolu całkowitego to 155 mg/dl.

Co to jest cholesterol HDL? Jest to jedna z frakcji cholesterolu całkowitego, zwana “dobrym cholesterolem”, gdyż odpowiada za transport cząsteczek cholesterolu z tkanek do wątroby, gdzie są metabolizowane. Jego odpowiedni poziom w organizmie zmniejsza ryzyko zawału i udaru. Przy jego niskim poziomie część cząsteczek nie dociera do wątroby, lecz jest magazynowana w ścianach tętnic, zwiększając ryzyko miażdżycy. Jaki jest prawidłowy poziom cholesterolu HDL? U mężczyzn stężenie cholesterolu powinno przekraczać poziom 40 mg/dl, a u kobiet powinno być wyższe niż 50 mg/dl. Niski poziom HDL może oznaczać dyslipidemię aterogenną, rodzinną hipoalfalipoproteinemię, rodzinny niedobór acylotransferazy lecytyny, chorobę rybich oczu lub chorobę tangierską. Co oznacza wysoki poziom HDL? Ostatnie badania wykazały, że u niektórych osób wysoki poziom HDL może także zwiększać ryzyko zawału serca lub rozwoju miażdżycy.

Co to jest cholesterol LDL? To frakcja cholesterolu odpowiadająca za transport cząsteczek cholesterolu z wątroby do tkanek, dlatego jego podwyższony poziom skutkuje zagrożeniem chorobą wieńcową, ryzykiem zawału serca lub udaru mózgu. Każda z komórek pobiera jakąś ilość cholesterolu, a jego reszta jest wychwytywana przez HDL i przenoszona do wątroby, jeśli jednak “złego” cholesterolu jest zbyt dużo, wtedy odkłada się w tętnicach. Cholesterol LDL norma. Wartość LDL nie powinna przekraczać 100 mg/dl. Podwyższony poziom cholesterolu LDL przyczyny. Za źródło podwyższonego LDL uważa się takie schorzenia, jak: pierwotną, uwarunkowaną genetycznie hipercholesterolemię, powikłanie chorób przewlekłych: wątroby, nerek, niedoczynności tarczycy, przyczyną może też być przyjmowanie niektórych leków: sterydów, betablokerów oraz jako konsekwencja niedożywienia.

Co to jest badanie krwi CK? Jest to enzym zwany kinazą kreatynową, ważny w diagnostyce zawału serca. Najwięcej znajduje się go w komórkach mających duże zapotrzebowanie na energię: mięśniach szkieletowych, mięśniu sercowym i mózgu. Aktywność kinazy wzrasta po wysiłku fizycznym. Co oznacza wysokie CK? Najczęściej oznacza wysiłek fizyczny, urazy, drgawki, zapalenie mięśni, zatrucie dwutlenkiem węgla, choroby mięśnia sercowego w tym zawał, zapalenie mięśnia sercowego, choroby ośrodkowego układu nerwowego w tym padaczkę, niedoczynność tarczycy. Kinaza kreatynowa norma. Dla mężczyzn wynosi ona od 24 do 195 IU/l, a dla kobiet od 24 do 170 IU/l. Jak obnizyć poziom CK? Jeśli przyczyną był nadmierny wysiłek fizyczny, należy go unikać przez najbliższe 7 dni.

Co to jest badanie CRP? Jest to badanie określające poziom białka C-reaktywnego, wykrywającego stan zapalny w organizmie. Powstaje w wątrobie, w komórkach tkanki tłuszczowej oraz w ścianie naczyń tętniczych, a następnie jest wydzielane do krwi. Jego poziom rośnie, gdy w ciele ludzkim rozwija się infekcja, zawału serca oraz przy stanach zapalnych. Jaki wynik CRP jest niepokojący? Wynik powyżej 10 mg/l wskazuje na istnienie stanu zapalnego, poziom do 40 mg/l świadczy zwykle o infekcji wirusowej, ciąży, poziom między 40 a 200 mg/l obrazuje istnienie infekcji bakteryjnej, zaś poziom powyżej 200 mg/l o rozwijającej się sepsie. Przy zastosowaniu odpowiedniego leczenia poziom CRP szybko ulega obniżeniu, więc jest to bardzo pomocne narzędzie do oceny skuteczności działań medycznych. Sam wynik CRO nie pozwala jednak określić przyczyny stanu chorobowego.

Co to jest czynnik reumatoidalny? Czynniki reumatoidalne (RF) to specyficzne przeciwciała skierowane przeciwko białkom własnego organizmu, zwanymi immunoglobulinami. U zdrowych ludzi przeciwciała te atakują bakterie i wirusy, zaś u chorych własny organizm. To badanie jest wykorzystywane w diagnostyce chorób reumatycznych i tkanki łącznej. W większości przypadków czynnik reumatoidalny występuje u chorych na reumatoidalne zapalenie stawów. Jaka jest norma RF? Normy zależą od wartości referencyjnych laboratoriów, w których wykonywane jest badanie, ale przyjmuje się, że wynik powinien być niższy niż 40 IU/ml. Co oznacza RF ilościowo? Niektóre laboratoria dają wynik wyłącznie jakościowy, czyli odpowiadający na pytanie czy RF występuje u danego pacjenta. Wynik ilościowy określa dokładnie poziom czynnika reumatoidalnego. Co oznacza wysoki wynik RF? Może oznaczać wiele chorób, np. reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty, twardzina układowa, zespół Sjogrena, zespół Sharpa, sarkoidozę, mieszaną chorobę tkanki łącznej, choroby wątroby, nerek, płuc oraz jeszcze kilka innych. Trzeba jednak wiedzieć, że RF występuje także u 20% zdrowej populacji.

Panel pediatryczny Polycheck
Co to za badanie panel pediatryczny Polycheck? Jest to badanie wykonywane dzieciom, podejrzewanym o alergię. Bada poziom przeciwciał w klasie IgE odpowiadających za reakcję organizmu na konkretny alergen. Objawy alergii u dzieci mogą dotyczyć zaburzeń żołądkowo-jelitowych, wysypek skórnych, kataru siennego, astmy, układu krążeniowo-naczyniowego. Badanie wykonywane jest za pomocą pobrania krwi, nie trzeba odstawiać leków antyhistaminowych. Oprócz wyniku badania z krwi, ważne są objawy kliniczne u pacjenta. Panel obejmuje przeciwciała przeciwko: orzechowi ziemnemu, mleku, białku jaja, żółtku jaja, ziemniakowi, marchewce, dorszowi, jabłku, soi, mące pszennej, brzozie brodawkowej, tymotce łąkowej, bylicy, D. farinae, D. pteronyssinus, naskórkowi: psa, kota, konia, Aspergillus fumigatus, Cladosporium herbarum.

Panel pokarmowy Polycheck 2
Po co wykonuje się badanie panel pokarmowy Polycheck 2? To badanie diagnostyczne w kierunku alergii pokarmowej na określoną żywność. Polega na zmierzeniu poziomu przeciwciał w klasie IgE odpowiadających reakcji organizmu na dany alergen. U osób uczulonych poziom IgE wzrasta proporcjonalnie do stopnia alergii na dany produkt, u osób zdrowych przeciwciała IgE są niewykrywalne. Objawy alergii pokarmowej to zaburzenia żołądkowo-jelitowe, wysypki skórne, sucha i szorstka skóra, katar sienny, astma. Panel Polycheck 2 bada alergię na takie produkty, jak: gryka zwyczajna, orzech ziemny, kakao (czekolada), ser żółty, makrela, pomidor, ziemniak, tuńczyk, dorsz, łosoś, wieprzowina, kurczak, wołowina, owoce cytrusowe mix, drożdże, mąka pszenna, ryż, jęczmień, czosnek, cebula mix.

Panel pokarmowy Polycheck
Po co wykonuje się badanie panel pokarmowy Polycheck? Jest to badanie przesiewowe w kierunku alergii pokarmowej. Alergia pokarmowa to nieprawidłowa reakcja układu immunologicznego na kontakt z alergenem zawartym w pożywieniu. Objawy to m.in. wymioty, biegunki, bóle brzucha, zaparcia, ale możliwa jest także wysypka, katar czy kaszel. Dobrze jest korzystać z możliwości diagnostyki laboratoryjnej i na wczesnym etapie zdiagnozować przyczynę alergii pokarmowej. Badanie polega na określeniu poziomu przeciwciał w klasie IgE odpowiadających reakcji organizmu na dany alergen. Panel obejmuje 30 alergenów, takich jak: pomidor, awokado, banan, owoce cytrusowe-mix (cytryna, limonka, pomarańcza, mandarynka), kiwi, orzech ziemny, orzech laskowy, groch, soja, seler, wołowina, kurczak, wieprzowina, małż, krewetka, krab, tuńczyk, dorsz, czosnek, cebula, drożdże, sezam, ryż, kukurydza, mąka pszenna, a-laktoalabumina, ß-laktoglobulina, kazeina, białko jaja kurzego, CCD.

Panel pokarmowy Polycheck 3 (10 alergenów)
Po co wykonuje się badanie Polycheck 3? Jest to badanie przesiewowe w kierunku alergii pokarmowej. Alergia pokarmowa to nieprawidłowa reakcja układu immunologicznego na kontakt z alergenem zawartym w pożywieniu. Objawy to m.in. wymioty, biegunki, bóle brzucha, zaparcia, ale możliwa jest także wysypka, katar czy kaszel. Dobrze jest korzystać z możliwości diagnostyki laboratoryjnej i na wczesnym etapie zdiagnozować przyczynę alergii pokarmowej. Badanie polega na określeniu poziomu przeciwciał w klasie IgE odpowiadających reakcji organizmu na dany alergen. W tym badaniu określamy poziom IgE dla takich alergenów, jak: mleko krowie, białko jaja kurzego, żółtko jaja kurzego, rbos d 8 kazeina, soja, ryż, kakao, jabłko, marchew, mąka-mix (mąki ze zbóż: pszenica, żyto, jęczmień, owies).

Panel wziewny Polycheck
Po co wykonuje się badanie na panel wziewny Polycheck? Test ten wykorzystywany w alergologii jako badanie diagnostyczne - pozwala potwierdzić lub wykluczyć alergię wziewną, a tym samym ukierunkować leczenie i dalszą diagnostykę. Badanie polega na oznaczeniu miana przeciwciał w klasie IgE odpowiadających reakcji organizmu na dany alergen. Panel obejmuje 30 alergenów takich, jak: pyłek cyprysu, pyłek leszczyny, pyłek jesionu, pyłek dębu, pyłek oliwki, pyłek brzozy, pyłek żyta, pyłek owsa, pyłek wiechliny łąkowej, pyłek tymotki łąkowej, pyłek pszenicy, pyłek kupkówki, pyłek conodonu palczastego, pyłek babki lancetowatej, pyłek komosy, pyłek parietarii, pyłek ambrozji, pyłek bylicy, naskórek kota, naskórek psa, naskórek konia, Alternarnia alternata, Aspergillus fumigatus, Candida albicans, Blomia tropicalis, Dermatophagoides pteronyssinus, Dermatophagoides farinae, lateks, karaluch, CCD.

Panel wziewny Polycheck 2 (10 alergenów)
Po co wykonuje się badanie panel wziewny Polycheck 2 na 10 alergenów? Test ten wykorzystywany w alergologii jako badanie diagnostyczne - pozwala potwierdzić lub wykluczyć alergię wziewną, a tym samym ukierunkować leczenie i dalszą diagnostykę. Badanie polega na oznaczeniu miana przeciwciał w klasie IgE odpowiadających reakcji organizmu na dany alergen. Objawami alergii wziewnej są katar sienny, zapalenie spojówek, astma, kaszel, infekcje dróg oddechowych. Panel bada reakcję na takie alergeny jak: D.pteronyssinus, D.Farinae, naskórek psa, naskórek kota, naskórek konia, naskórek owcy, Aspergillus fumigatus, Cladosporium herbarum, Penicillium notatum, Alternaria alternata.

P-ciała p/Bordetalla pertusis IgA
Po co wykonuje się badanie przeciwciał p/Bordetalla pertusis IgA? Bordetella pertussis to bakteria, która wywołuje krztusiec (koklusz). Zasadniczo jest to choroba wieku dziecięcego, ale może występować także u dorosłych. Objawy zakażenia trwają 6 – 8 tygodni, a w jego przebiegu wyróżnia się trzy okresy: nieżytowy (objawy przypominające przeziębienie), napadowego kaszlu i zdrowienia. Zaraźliwość osoby chorej na krztusiec jest bardzo duża, zwłaszcza w okresie nieżytowym i na początku napadowego kaszlu. Bakteria ta przede wszystkim uszkadza nabłonek dróg oddechowych, który bardzo długo się regeneruje, dlatego kaszel trwa wiele tygodni. Antybiotyk zahamuje rozwój krztuścca, ale tylko podany na początku infekcji. Najpoważniejsze powikłania występują u małych dzieci, u których bakteria może wywołać bezdechy i drgawki. Test serologiczny na obecność przeciwciał ukazują układu odpornościowego na obecność bordetalla pertusis. Przeciwciała w klasie IgA pojawiają się najwcześniej po zakażeniu i utrzymują się do 4 miesięcy.

P-ciała p/Bordetalla pertusis IgG
Po co wykonuje się badanie przeciwciał przeciwko Bordetalla pertusis IgG? Jest to jedno z badań w celu wykrycia zakażenia bakterią wywołującą krztusiec (koklusz). Jest to choroba wywołująca groźne powikłania u małych dzieci w postaci bezdechu oraz drgawek. Bakteria uszkadza nabłonek dróg oddechowych, dlatego charakterystyczny kaszel trwa parę tygodni. Leczenie antybiotykiem jest skuteczne tylko na początku infekcji, lek podany w późniejszej fazie rozwoju zakażenia jedynie zmniejsza zakaźność chorego. Objawami krztuśca są szczekający kaszel, zatkany nos, ból głowy, stan podgorączkowy, zapalenie spojówek, świszczący oddech, podrażnienie gardła. Występowanie przeciwciał przeciwko Bortdetalla pertusis w klasie IGA, IgG i IgM i objawy kliniczne świadczą o obecności zakażania bakterią. Za prawidłowy (brak zakażenia) uznaje się wynik ujemny.

P-ciała p/Bordetalla pertusis IgM
Po co wykonuje się przeciwciała przeciwko Boordetalla pertusis IgM? To jedno z badań mających potwierdzić lub zaprzeczyć zakażeniu bakterią wywołującą krztusiec (koklusz). Infekcja przypomina objawy przeziębienia z charakterystycznym “szczekającym” kaszlem, pomiędzy atakami kaszlu oddech może stawać się świszczący. Jest to niebezpieczna choroba szczególnie dla małych dzieci, u których może dojść do bezdechów oraz objawów neurologicznych w postaci drgawek. Leczenie antybiotykiem zatrzymuje rozwój choroby jedynie na początku infekcji. Podanie leku później zmniejsza zakaźność chorego, ale nie zatrzymuje zakażenia. Za prawidłowy wynik (brak zakażenia) uznaje się wynik ujemny.

P-ciała p/Borrelia IgG, Western-blot
Co to za badanie przeciwciała przeciw Borrelia IgG, metodą Western-blot? Jest to badanie diagnostyczne w kierunku wykrycia przeciwciał przeciwko krętkowi wywołującemu chorobę boreliozy. Jest to zakażenie przenoszone przez kleszcze, przy czym, aby doszło do rozwoju infekcji, kleszcz musi być w skórze min. przez 2-3 dni. Borelioza ma trzy etapy objawów: najpierw pojawia się okrągły rumień w miejscu, w którym kleszcz przyssał się do skóry, pojawiają się objawy grypopodobne i powiększenie węzłów chłonnych, w drugim etapie występują objawy z grupy kardiologicznych, neurologicznych lub reumatologicznych, w trzecim stadium występuje trwałe uszkodzenie układu nerwowego I stawów, prowadzące nawet do zmiany osobowości. Badanie metodą Western-blot wykonuje się zwykle po uzyskaniu wyniku dodatniego w teście przesiewowym metodą Elisa. Test pozwala zróżnicować przeciwciała w dwóch klasach: IgM I IgG co wskaże, czy infekcja jest świeża czy już przebyta.

P-ciała p/Borrelia IgM
Co to za badanie p/Borrelia IgM? Jest to badanie diagnostyczne w kierunku wykrycia zakażenia boreliozą. To poważna choroba, mająca długotrwałe skutki dla całego organizmu ludzkiego. W początkowej fazie występuje rumień wokół miejsca znalezienia kleszcza na ciele oraz objawy grypopodobne, w późniejszych fazach dochodzi do uszkodzenia układu nerwowego, objawów kardiologicznych i reumatycznych. Nieleczona borelioza rujnuje układ nerwowy oraz niszczy stawy. Dlatego ważne jest wykluczenie zakażenia po każdym kleszczu, który przebywał w ciele dłużej niż 2 dni. Badanie przeciwciał w klasie IgM pozwala zdiagnozować ostrą (trwającą) infekcję krętkami Borrelia, co jest wskazaniem do podjęcia leczenia antybiotykiem.

P-ciała p/Borrelia IgM, Western blot
Co to za badanie p/Borrelia IgM metodą Western-blot? To badanie diagnostyczne w kierunku zakażenia boreliozą, wykonywane najczęściej w sytuacji, gdy badanie metodą przesiewową testem Elisa, wykaże wynik dodatni. Test Western-blot jest bardziej czuły i dokładny. Boreliozą można się zakazić poprzez ukąszenie kleszcza, jeśli pozostanie on w ciele dłużej niż 2-3 dni. Początkowo pojawia się rumień wokół miejsca, gdzie przyczepił się kleszcz oraz występują objawy grypopodobne wraz z powiększeniem węzłów chłonnych. Następnie pojawiają się dolegliwości kardiologiczne, neurologiczne oraz stawowe. W ostatniej fazie, gdy borelioza nie była leczona, następuje trwałe uszkodzenie układu nerwowego oraz zniszczenie stawów. Zróżnicowanie przeciwciał w klasie IgG oraz IgM pozwala na stwierdzenie czy mamy do czynienia ze świeżą czy już przebytą infekcją, gdyż przeciwciała klasy IgG pojawiają się po 1-2 miesiącu od zakażenia.

P-ciała p/Chlamydia pneumoniae IgA
Po co wykonuje się badanie przeciwciał przeciwko Chlamydia pneumoniae IgA? Jest to badanie mające na celu wykrycie zakażenie gram-ujemną bakterią Chlamydia pneumoniae, wywołującą najczęściej zapalenie płuc lub oskrzeli, zaostrzającą przebieg astmy. U dzieci poniżej 5 roku życia, nie występuje zapalenie płuc wywołane tą bakterią, ale dość często pojawia się u osób starszych wiekiem. Zakażenie ma przeważnie przebieg łagodny. Przeciwciała są produkowane z dość dużym opóźnieniem. Te z klasy IgA pojawiają się we krwi w okresie od 6 do 8 tygodni od zakażenia. IgA są wytwarzane później niż IgM, są markerem aktywnego zakażenia, są charakterystyczne dla ponownych zakażeń.

P-ciała p/Chlamydia pneumoniae IgG
Po co wykonuje się badanie przeciwciał przeciwko Chlamydia pneumoniae IgG? To badanie diagnostyczne w kierunku zakażenia bakterią Chlamydia pneumoniae wywołującą zapalenia płuc i oskrzeli, a czasami przyczyniająca się do zaostrzenia przebiegu astmy. Nie występuje u dzieci poniżej 5 roku życia, ale jest dość częste u osób w podeszłym wieku. Zwykle zapalenie płuc ma przebieg łagodny. Przeciwciała charakterystyczne dla tej choroby są wytwarzane przez organizm z dość dużym opóźnieniem. Te z klasy IgG pojawiają się od 6 do 8 tygodnia od momentu zakażenia. Izolowana obecność przeciwciał z klasy IgG, bez objawów klinicznych, świadczy o zakażeniu przebytym w przeszłości. Przeciwciała p/Chlamydia pneumoniae mogą występować w organizmie przez wiele miesięcy, a nawet lat, co nie świadczy o aktywnym zakażeniu.

P-ciała p/Chlamydia pneumoniae IgM
Po co wykonuje się badanie przeciwciał przeciwko Chlamydia pneumoniae IgM? To badanie różnicujące klasy przeciwciał w podejrzeniu zakażenia bakterią Chlamydia pneumoniae. Ten drobnoustrój wywołuje zapalenia płuc i oskrzeli, szczególnie u ludzi starszych (u dzieci do 5 roku życia nie występuje w ogóle jako przyczyna chorób układu oddechowego), zwykle o łagodnym przebiegu. Przeciwciała klas IgA, IgG i IgM występują w różnych okresach od zakażenia, co pozwala na stwierdzenie czy mamy do czynienia z infekcją ostrą, świeżą, czy przebytą w przeszłości. Przeciwciała klasy IgM pojawiają się w 2 i 3 tygodniu od ujawnienia się zakażenia, ich obecność bez stwierdzenia obecności IgG i IgA świadczy o świeżym zakażeniu.

P-ciała p/Chlamydia trachomatis IgA
Po co wykonuje się badanie przeciwciał przeciwko Chlamydia trachomatis IgA? To jedno z badań diagnostycznych w celu stwierdzenia zakażenia bakterią Chlamydia trachomatis, która wywołuje infekcje przenoszone drogą płciową. Znamy jest 19 serotypów Chlamydia trachomatis. Serotypy oznaczane od A do C są przyczyną jaglicy, choroby oczu prowadzącej do ślepoty; serotypy D-K powodują zakażenia dróg moczowych i płciowych, zapalenia spojówek, reaktywne reumatyczne zapalenie stawów oraz zapalenia płuc noworodków; serotyp L1-L3 jest przyczyną ziarnicy wenerycznej pachwin; serotypy D-K są najczęstszym bakteryjnym źródłem chorób przenoszonych drogą płciową. U kobiet zakażenia dróg moczowopłciowych C.trachomatis o serotypie D-K skutkuje: zapaleniem szyjki macicy, zapaleniem jajowodu, endometriozą (w 40 procentach przypadków zapalenia szyki macicy wywołanej C.trachomatis), bezpłodnością, zapaleniem cewki moczowej, chorobą zapalną narządów miednicy mniejszej, ciążą ektopową, reaktywnym zapaleniem stawów, a w przypadku przeniesienia patogenu na noworodka zapaleniem płuc (20%) lub zapaleniem spojówek (40%).

P-ciała p/Chlamydia trachomatis IgG
Co to za badanie przeciwciała przeciwko Chlamydia trachomatis IgG? To badanie wykazuje obecność zakażenia bakterią Chlamydia trachomatis, przenoszą droga płciową. Choroba wywołana tą bakterią przebiega zazwyczaj łagodnie, ale może mieć bardzo poważne konsekwencje dla zdrowia. Znamy jest 19 serotypów Chlamydia trachomatis. Serotypy oznaczane od A do C są przyczyną jaglicy, choroby oczu prowadzącej do ślepoty; serotypy D-K powodują zakażenia dróg moczowych i płciowych, zapalenia spojówek, reaktywne reumatyczne zapalenie stawów oraz zapalenia płuc noworodków; serotyp L1-L3 jest przyczyną ziarnicy wenerycznej pachwin; serotypy D-K są najczęstszym bakteryjnym źródłem chorób przenoszonych drogą płciową. U mężczyzn serotypy D-K są najczęstszym powodem nie rzeżączkowego zapalenia cewki moczowej (NGU) oraz porzeżączkowego (PGU) zapalenia cewki moczowej po leczeniu penicyliną oraz zapalenia najądrza, reaktywnego reumatycznego zapalenia stawów (około 1 procenta mężczyzn z zapaleniem cewki moczowej spowodowanej C. trachomatis), zapalenia prostaty, zespołu Reitera, zapalenia odbytnicy i odbytu. Chlamydia wywołuje też zapalenia spojówek u osób obu płci, źródłem infekcji jest zwykle basen kąpielowy.

P-ciała p/Chlamydia trachomatis IgM
Po co wykonuje się badanie Chlamydia trachomatis IgM? Badanie ma na celu wykrycie zakażenia bakterią przenoszoną droga płciową o nazwie Chlamydia trachomatis. Wykrywanie specyficznych przeciwciał ma głównie znaczenie w przypadkach, w których wykrycie bakterii innymi metodami jest niemożliwe, np. w reaktywnym zapaleniu stawów lub niepłodności. Oznaczenie obecności przeciwciał IgM może być metodą z wyboru w diagnostyce zapalenia płuc u noworodków spowodowanego przez C.trachomatis. Obecność przeciwciał IgM wskazują na aktywne, ostre zakażenie. Przeciwciała IgM specyficzne dla Chlamydia trachomatis nie są zwykle oznaczalne u dorosłych chorych na zakażenie dróg moczowo-płciowych. Bakteria ta może wywoływać szereg chorób różnych u kobiet i mężczyzn oraz zapalenie spojówek przez zakażenie wodą basenową u osób obojga płci.

P-ciała p/CMV IgG
Co to za badanie przeciwciała przeciw CMV IgG? Jest to badanie mające wykrywać zakażenie cytomegalowirusem. Zarażenie odbywa się drogą kropelkową, przez kontakty seksualne. W większości przypadków zakażenie przechodzi się bezobjawowo. U osób z obniżoną odpornością infekcja może przypominać przebiegiem mononukleozę. Wirus ten jest bardzo niebezpieczny dla kobit w ciąży, a w zasadzie dla dziecka rozwijającego się w macicy, gdyż podczas zakażenia dochodzi do uszkodzenia płodu. Cytomegalowirus przenika także do mleka matki podczas karmienia piersią. Z tego powodu badanie przeciwciał przeciwko CMV jest zalecane jako przesiewowe wśród kobiet w ciąży, także wśród pacjentów przed rozpoczęciem terapii immunosupresyjnej. Przeciwciała IgG są wytwarzane kilka tygodni po momencie zakażenia CMV. Poziomy IgG rosną podczas ostrej infekcji, a następnie stabilizują się, gdy wirus staje się nieaktywny. Po kontakcie z wirusem CMV pewna ilość przeciwciał zostaje we krwi, co zapewnia ochronę przed kolejną infekcją pierwotną. Przebycie bezobjawowej infekcji CMV jest dość powszechne, dlatego w populacji dorosłych częstość występowania swoistych przeciwciał sięga nawet 80-100%.

P-ciała p/CMV IgM
Co to za badanie przeciwciała przeciw CMV IgM? CMV to inaczej cytomegalowirus. Jest to jeden z rodzajów herpeswirusów, który odpowiada za wywoływanie kilku chorób. Jest dość powszechny, występuje nawet u 40-85% ludzi i w większości nie daje żadnych objawów. Choroby wywołane tym wirusem obecne są szczególnie u osób z niedoborami odporności, które mogą być wywołane przez wiele czynników. Jest szczególnie niebezpieczny dla kobiet w ciąży, gdyż przenika do płodu i powoduje ciężkie uszkodzenia. Może także dojść do zakażenia okołoporodowego, a także przekazania dziecku wirusa w czasie karmienia piersią. Oznaczalność przeciwciał klasy IgM często świadczy o wzroście miana wirusa, czyli infekcji, do której doszło dość niedawno - znikają one po 16-20 tygodniach od momentu zakażenia.

P-ciała p/Mycoplasma pneumoniae IgA
Po co wykonuje się badanie przeciwciał przeciwko Mycoplasma pneumoniae IgA? Mycoplasma pneumoniae to bakterie powodujące zapalenia płuc oraz inne infekcje dróg oddechowych. Objawy zarażenia mycoplasmą przypominają zakażenia wirusami. Powodują kaszel i podwyższoną temperaturę ciała. Objawy nieleczone utrzymują się nawet do kilku tygodni. Czas wylęgania się objawów wynosi ok 2-3 tygodnie, ale przeciwciała pojawiają się już w około 10 dniu od zakażenia. Przez 3 tygodnie stężenie przeciwciał w klasie IgA wzrasta, a następnie zaczyna spadać. Infekcja zwykle przebiega łagodnie i następuje całkowite wyleczenie. Oznaczenie poziomu przeciwciał w klasie IgA jest miarodajne w wykrywaniu wczesnego zakażenia.

P-ciała p/Mycoplasma pneumoniae IgG
Co to za badanie przeciwciała przeciwko Mycoplasma pneumoniae IgG? Jest to jedno z badań diagnostycznych w kierunku wykrycia zakażenia bakterią Mycoplasma pneumoniae, wywołującą zapalenia dróg oddechowych. Bakteria ta może pozostać w drogach oddechowych kilka miesięcy, a nawet kilka lat. Jest częstą przyczyną zapaleń płuc u dzieci, młodych dorosłych oraz osób powyżej 65 roku życia. Zbadanie poziomu przeciwciał IgG swoistych dla M. pneumoniae należy wykonywać łącznie z oznaczeniem poziomu IgM, gdyż dodatni wynik badania może być skutkiem kontaktu z bakterią w przeszłości. Ostateczne zdiagnozowanie zakażenia wymaga udokumentowania serokonwersji poprzez wykonanie dwóch badań w odstępie 2 – 4 tygodni i określenie różnic pomiędzy wynikami.

P-ciała p/Mycoplasma pneumoniae IgM
Co to za badanie przeciwciała przeciwko Mycoplasma pneumoniae IgM? To badanie diagnostyczne mające na celu wykrycie zakażenia bakterią wywołującą infekcje dróg oddechowych o nazwie Mycoplasma pneumoniae. Przebieg infekcji jest zwykle łagodny, chyba, że zakażeniu uległa osoba z obniżoną odpornością lub wieloma dodatkowymi schorzeniami. Chorobie tej ulegają najczęściej dzieci, młodzi dorośli (zwłaszcza w skupiskach takich jak np. akademiki) oraz osoby po 65 roku życia. Dodatni wynik badania w kierunku obecności przeciwciał swoistych dla M.pneumoniae w klasie IgM oznacza zwykle ostre zakażenie drobnoustrojem. Nie ma jednak jednoznacznych badań określających czas utrzymywania się wykrywalnego poziomu przeciwciał IgM po zachorowaniu. Rekomendowane jest jednoczesne wykonywanie oznaczenia poziomu przeciwciał w klasie IgG i IgM.

P-ciała p/Toksoplasma gondii IgG
Co to za badanie przeciwciała przeciwko Toksoplazmoza gondii IgG? Toksoplazmowa jest chorobą pasożytniczą wywoływaną przez pierwotniaka Toksoplazmoza gondi. Zarazić się nim można jedząc niedogotowane mięso bądź spożywając żywność ubrudzoną ziemią oraz przez kontakt z odchodami kotów. Infekcja przebiega zwykle bezobjawowo, ale jest groźna dla płodów, im wcześniejszy etap ciąży, tym zakażenie ma poważniejszy wpływ na rozwój dziecka, także zaraz po urodzeniu. Przeciwciała w klasie IgG pojawiają się później niż w klasie IgM i osiągają maksymalny poziom w ciągu 1-2 miesięcy od zakażenia, a następnie utrzymują się długo w organizmie. Badanie wykonuje się w następujących przypadkach: jako przesiewowe u kobiet w ciąży, przy podejrzeniu toksoplazmowy wrodzonej u noworodka, w celu potwierdzenia infekcji u osoby z klinicznymi objawami.

P-ciała p/Toksoplasma gondii IgM
Co to za badanie przeciwciała przeciwko Toksoplazmoza gondi IgM? Badanie ma na celu wykrycie zakażenia pierwotniakiem Toksoplazmowa gondi. Zakażenie następuje najczęściej drogą pokarmową po zjedzeniu niedogotowanego mięsa, żywności ubrudzonej ziemią lub po kontakcie z odchodami kota. Choroba przebiega zwykle bezobjawowo, ale jest groźna dla kobiet w ciąży, gdy pierwotniak jest bardzo teratogennym drobnoustrojem. Jeśli do zakażenia kobiety dojdzie w pierwszym trymestrze, płód jest narażony na poważne powikłania, w drugim i trzecim trymestrze przebieg jest łagodniejszy dla dziecka. U noworodka może dojść do wystąpienia toksoplazmowy wrodzonej. Liczba wykrytych przeciwciał IgM przeciwko toxoplasmie gondii wskazuje, jak dawno doszło do zakażenia oraz w jakiej fazie przebiegu choroby obecnie znajduje się pacjent.

P-ciała p/wirusowi opryszczki HSV IgG
Co to za badanie przeciwciała przeciwko wirusowi opryszczki HSV IgG? To badanie jest przydatne w zakresie diagnostyki zakażenia wirusem opryszczki. Wirus ten powoduje różne objawy kliniczne. Bez względu na to, gdzie się umiejscowi w ludzkim ciele, ma zdolności trwania w uśpieniu przez długi czas i uaktywnia się pod wpływem bodźca mechanicznego lub spadku odporności. Wyróżniamy dwa typy wirusa: HSV-1 i HSV-2, które są ze sobą spokrewnione. HSV powoduje najczęściej zakażenia skórne i błon śluzowych, w przypadku HSV-1 umiejscowione na wargach i w jamie ustnej; w przypadku HSV-2, na narządach płciowych. Zakażenia u ludzi tym wirusem są powszechne. Częstymi objawami infekcji HSV-1 są zapalenie gardła, rzadziej zapalenie spojówek. Bardzo groźne są zakażenia okołoporodowe u noworodków, wiąże się to z dużą śmiertelnością. W początkowych stadiach infekcji poziom specyficznych IgG może być nieoznaczalny, a zaczyna wzrastać 1 – 2 tygodnie po wystąpieniu objawów zakażenia. Maksymalny poziom osiągnie w 6 – 8 tygodniu.

P-ciała p/wirusowi opryszczki HSV IgM
Co to jest za badanie przeciwciała przeciwko wirusowi opryszczki HSV IgM? Badanie ma na celu wykrycie zakażenia wirusem opryszczki. Jest zalecane osobom, które mają objawy w postaci pęcherzyków w okolicy ust lub narządów płciowych albo mających objawy zapalenia opon mózgowych. Wirus ma zdolności ukrywania się w organizmie ludzkim przez bardzo długi czas i ujawnia się pod wpływem bodźca mechanicznego albo w chwili spadku odporności. Występuje w dwóch typach: HSV1 i HSV2, pierwszy atakuje okolice ust, a drugi narządy płciowe. Bardzo groźne są zakażenia okołoporodowe noworodków, charakteryzują się dużą śmiertelnością. Oznaczenie przeciwciał IgM przeciwko HSV-1 i HSV-2 umożliwia wykrycie aktywnego zakażenia opryszczką (pierwotnego lub nawracającego).

P-ciała p/wirusowi ospy wietrznej IgG VZV
Co to za badanie przeciwciała przeciwko wirusowi ospy wietrznej VZV IgG? Jest to badanie diagnostyczne wykonywane w przebiegu ospy wietrznej lub półpaśca. Jest to choroba głównie wieku dziecięcego, samoograniczająca się, o zwykle łagodnym przebiegu. Charakterystycznym objawem zakażenia jest wysypka skórna. Infekcja zaczyna się gorączką (37-40C) i złym samopoczuciem, później na skórze pojawia się wysypka (czerwone plamki), która ulega przekształceniu w pęcherze, następnie krosty i strupy odpadające po kilku dniach. Okres wylęgania ospy wietrznej wynosi 10 do 21 dni. Do rzadkich powikłań ospy wietrznej należy zapalenie mózgu - 1 na 4000 dzieci. Wirus pozostaje w organizmie w postaci utajonej w zwojach nerwowych i w chwili spadku odporności objawi się jako półpasiec. Po zakończeniu półpaśca może pozostać nerwoból trwający nawet 6 tygodni. Wzrost poziomu przeciwciał w klasie IgG jest dowodem skutecznej odpowiedzi odpornościowej.

P-ciała p/wirusowi ospy wietrznej IgM VZV
Po co wykonuje się badanie przeciwciał przeciwko wirusowi Varicella zoster? Badanie wykonuje się w celu potwierdzenia zakażenia wirusem ospy wietrznej lub półpaścem. Ospa wietrzna jest chorobą wieku dziecięcego o zwykle łagodnym przebiegu, której charakterystyczną cechą jest wysypka w postaci pęcherzyków, które następnie obsychają i pokrywają się strupem. Po przechorowaniu ospy wietrznej wirus zostaje w organizmie w postaci utajonej w zwojach nerwowych i objawia się jako półpasiec w chwili spadku odporności. Ospa wietrzna ma bardzo długi czas wylęgania się - od 10 do 21 dni. Do jej rzadkich powikłań należy zapalenie mózgu, które występuje u 1 na 4000 dzieci. Obecność przeciwciał klasy IgM wskazuje na trwające obecnie zakażenie tym patogenem - są one obecne w 100% zakażeń pierwotnych, za to zanikają u około połowy pacjentów po reaktywacji wirusa.

P-ciała p/wirusowi różyczki IgG
Po co wykonuje się badanie przeciwciał przeciw wirusowi różyczki IgG? Badanie ma na celu potwierdzić podejrzenie zakażenia wirusem różyczki (rubivirus). Na różyczkę chorują głównie dzieci, a infekcja ma przebieg łagodny. Zdarza się jednak, że chorują także dorośli, zwłaszcza jeśli nie przeszli różyczki w dzieciństwie. Różyczka przenosi się drogą kropelkową, pozostawia trwałą odporność. Wirus jest groźny dla kobiet w ciąży, a w zasadzie dla ich dzieci, gdyż u płodu mogą wystąpić groźne powikłania. Stąd badanie to wykonuje się głównie u ciężarnych kobiet, które nie przeszły zakażenia w dzieciństwie. Szczególnie niebezpiecznie jest zachorować w pierwszym trymestrze ciąży co grozi poronieniem, obumarciem płodu oraz wystąpieniem licznych wad wrodzonych np. małogłowia, wady wzroku, słuchu, upośledzenie umysłowego, wad układu krążenia i innych. Jeżeli wynik IgM jest negatywny, a w klasie IgG dodatni, to oznacza, że osoba chorowała już na różyczkę lub nabyła odporność na skutek szczepienia.

P-ciała p/wirusowi różyczki IgM
Po co wykonuje się badanie przeciwciał przeciwko wirusowi różyczki w klasie IgM? Różyczka to choroba zakaźna, występująca głównie w okresie dziecięcym o łagodnym przebiegu. Różyczka przenosi się drogą kropelkową. Zachorować mogą także dorośli, a jest to szczególnie niebezpieczne, jeśli zakażeniu ulegnie kobieta w ciąży, zwłaszcza w pierwszym trymestrze. W takim przypadku wirus może spowodować poronienie, obumarcie płodu lub liczne wady wrodzone (małogłowie, wada wzroku, słuchu, upośledzenie umysłowe, wada układu krążenia i inne). Obecność przeciwciał w klasie IgM wskazuje na aktualnie toczącą się chorobę. Jeżeli wynik w klasie IgM jest negatywny, a w klasie IgG dodatni, to oznacza, że dana osoba chorowała już na różyczkę lub nabyła odporność na skutek szczepienia.

Po co wykonuje się badanie na mononukleozę zakaźną? W celu wykrycia zakażenia mononukleozą zakaźną można wykonać szybki test przesiewowy, jakościowy. Jest to zespół objawów wywołanych pierwotnym zakażeniem wirusem EBV. Wywołuje objawy w postacie limfadenopatii, zapalenia gardła, gorączki, hepatosplenomegalii. Występuje najczęściej u nastolatków i młodych dorosłych. Wirus przenoszony jest między innymi przez ślinę. U dzieci mononukleoza ma przebieg najczęściej bezobjawowy. Szybki test jakościowy oznacza poliklonalne przeciwciała heterofilne produkowane w organizmie na skutek stymulacji limfocytów B zakażonych wirusem EBV. Te przeciwciała występują u 50% chorych w pierwszym tygodniu choroby oraz u 60 –90% chorych w drugim i trzecim tygodniu choroby. Ich poziom zaczyna spadać w czwartym/piątym tygodniu choroby. Szybki test charakteryzuje się stosunkowo niską czułością, dlatego wynik bywa fałszywie dodatni, a pełna diagnoza wymaga dodatkowych badań.

Co to za badanie HIV przeciwciała? Badanie ma na celu wykazanie czy pacjent jest zakażony wirusem HIV. Wykonuje się je jeden do trzech miesięcy od momentu prawdopodobnego kontaktu z wirusem (czas, po którym przeciwciała można wykryć wynosi od 2 do 8 tygodni); u osób ze zwiększonym ryzykiem zakażenia jeden raz w roku; u osób z objawami wskazującymi na możliwość zakażenia HIV; w ramach przygotowania do poczęcia lub w ciąży. Przeciwciała są oznaczalne we krwi lub innych płynach biologicznych, w tym w ślinie lub moczu. Zarażenie wirusem HV przebiega bezobjawowo lub mogą mu towarzyszyć objawy grypopodobne, które ustępują po 1 lub 2 tygodniach. Wirus działa w organizmie, a wyraźne objawy choroby mogą wystąpić dopiero po 10 latach lub nawet później. Nieleczone zakażenie HIV prowadzi do stopniowego pogarszania stanu zdrowia i rozwoju AIDS. Wirus niszczy układ odpornościowy i osoba chora staje się podatna na wyniszczające infekcje. Znamy dwa typy wirusa: HIV-1 i HIV-2. Za prawidłowy wynik uważa się całkowity brak przeciwciał HIV.

Po co wykonuje się badanie HBs? Jest to badanie jakościowe w celu wykrycia zapalenia wątroby typu B. HBV to najczęstsza na świecie postać zapalenia wirusowego wątroby. Wirus ten jest przenoszony przez płyny ustrojowe w wyniku kontaktu seksualnego lub drogą pozajelitową. Epidemiologicznie, jego wykrycie jest testem serologicznym o najpowszechniejszym zastosowaniu w profilaktyce i diagnostyce chorób zakaźnych wątroby. Jest wykrywany w surowicy krwi od 1 do 2 miesięcy od zakażenia, jeszcze przed wystąpieniem objawów klinicznych. Ciąża oraz nieprawidłowe przygotowanie próbki krwi mogą być przyczyną wyników fałszywie dodatnich; także rzadkie mutacje genów wirusa mogą prowadzić do wyników fałszywie ujemnych. Najczęściej jednak wynik HBs ujemny oznacza brak zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu B, zaś dodatni występuje przy zakażeniu.